صلح بدون آشتی

لشکر امام حسن بن علی(ع)، به فرماندهی «عبیداللله بن عباس» برای جنگ با معاویه خیمه زده بود. امام دستور داده بود که اگر به عبیدالله گزندی رسید، «قیس بن سعد عباده»، جانشین او باشد و پس از او «سعید بن سعد» فرماندهی را به عهده بگیرد. به زودی دو تن از جاسوسان در لشگر امام، خبر خیانت عبیدالله را دادند، لشکر دچار غم و ناامیدی شد. امّا قیس بن سعد عباده فرماندهی لشگر را بر عهده گرفت و با سخنان امیدبخش خود، روحیة سربازان را تقویت کرد. به زودی شایعاتی از سازش امام با معاویه، زخمی شدن امام و ... در بین لشگر پیچید و قیس بن سعد عباده یکی از یاران خود به نام «سعید بن قیس» را برای درست یا دروغ بودن سخنان جاسوسان معاویه به سوی خیمه‌گاه سربازان معاویه فرستاد. ماجرای جنگ لشکر امام حسن بن علی و معاویه از زبان قیس بن سعد عباده، سعید بن قیس، عبدالله بن نوفل، حجر بن عدی، زیاد ابن ابیه، مغیرة بن الشعبه، مروان بن حکم، برای کودکان گروه سنی «د» و «ه» به نگارش در آمده است.